Znicze

Tak się jakoś składa, że od kilku lat w dzień Wszystkich Świętych mam dniówkę. Jeszcze w zeszłym roku Patryk szedł zapalić znicze razem z tatą  w dzień, a w tym roku stwierdziliśmy, że jest już na tyle duży że możemy jechać na cmentarz wieczorem jak wrócę z pracy.Pamiętam z przed kilkunastu lat jakie wrażenie wywierała na mnie łuna unosząca się wieczorem nad cmentarzem i ten zapach palących się woskowych zniczy,miałam nadzieję, że równierz Patryka urzeknie ten widok. Tak jak zamierzałam zabraliśmy znicze i pojechaliśmy. Faktem jest, że mimo późnej pory na cmentarzu od zapalonych zniczy było bardzo jasno i bez problemów znaleźliśmy nagrobki na których żadko bywamy, wszędzie paliły się przeróżne znicze niektóre przypominają kształtem flakony co nie umknęło uwadze Patryka, a te dziwaczne elektryczne światełka mnie też nie przypadły do gustu. No cóż pokazałam mu cmentarz wieczorem, ale niestety tego zapachu i uroku łuny nad cmentarzem nie doświadczył niestety wygląda na to, że to tylko wspomnienia dla trochę starszego pokolenia, a szkoda...